هر چی آروزی خوبه مال تو :)

دیروز صبح با مرمر رفتیم صفا! رفتیم بازاچه ی خیریه ی بابک اینا ... بعدشم ناهار. اونقدر حرف زدیم که من یکی تلافی چند وقت حرف نزدنم درومد! چقدر جالبه می بینی خدا آدمای شبیه به تو خلق می کنه! شایدم تو رو شبیه به اونا! منو مریم خیلی شبیهیم. چه طوریشو نمی تونم توضیح بدم ... برام جالبه که همدیگه رو پیدا کردیم! مگه نه مرمر؟

مدرسه ی عزیزمون دیشب دعوت کرده بود شام! هر سال از این کارا می کنه. یه مسافرت هم که می بره! نمی دونم این کارا رو چرا وقتی دانش آموزیم نمی کنه! حالا خلاصه ... ! عاطفه که گفت نمیام! هی گفتم بیا گفت نه من حوصله ی اینا رو ندارم الان هر کدومشون با یه بچه میان یا یه آلبوم عروسی زیر بغلشونه! راست می گه بچه م! خوب ما دوره ی ۱۱ ایم. مثلا کسی که دوره ی ۱ بوده الان بچه ش می تونه مدرسه هم بره! بقیه هم که ... ! اینا اصلا به سن ازدواج توجه ندارن! دختره متولد ۶۶، تازه از ماه عسل برگشته با همسرش! اون وقت از اون ور هستن ۸-۲۷ ساله ها که هنوز فکر ازدواج به سرشون نزده! گرچه ... تو این جامعه خیلی هم دیر نشده! عادیه! من می گم اونی که میاد اون ۶۶ ای رو می گیره دیگه کیه! بگذریم!

من رفتم دنبال آروز، حاضر نبود رفتم بالا. همون طور که داشت موهاشو سشوار می کشید گفت یه خبر بدم کف کنی؟ منم که خواب آلود رو تختش ولو بودم! یه هو برگشته می گه اینو ببین! توی دوربینش یه عکس نشونم داده! وااااااااااااای کپ کردم! سپیده بود! با یک عدد داماد! بله برون مانند بود! از هیجان نمی دونستم چی کار کنم پاشدم آرزو رو بغل کردم!! حالا هی اون می گه ولم کن من می خواد اشکم دربیاد!

سپیده ... سپیده ... سپیده! توی وبلاگ قبلی یه پست داشتم ... اگر بود لینک می دادم بهش! یاد همون روزی افتادم که رفتیم خونه شو ن و چقدر لحظه های ماندنی داشت اون شب ... اگراشکان اینجا رو می خوند () الان یادش بود حتما کدوم پست رو می گم! گفته بود کلی ترانه از توش درمیاد و من چقدر ذوق کردم! ... سپیده نفر اول نیست از بین بچه های کلاسمون که ازدواج می کنه. اما خب تو گروه ما چند نفر، که اکثرا با هم بودیم و هستیم، اولیه!

شب زنگیدم به سپید ... همین دیگه. گرچه تا بعد از عید عقد نمی کنن. اما خوب دیگه رسمی شده. منم لباس ندارم!

پ.ن: مهندس! امروز روز آخر تابستونه دیگه!!؟؟ مگه نگفتی پایه ی مهمون شدن هستی!!؟؟