احساس می کنم خوابم. تا به حال همچین حسی نداشتم. خیلی عجیبه. گاهی انگار اصلا باورم نمی شه که اومده و پیشمه و داره حرف می زنه. حتی به سرم می زنه خودمو بشگون بگیرم ببینم حس می کنم یا نه. خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی برام عجیبه. این حس رو هیچ وقت نداشتم. اینکه همه ش فکر کنم تو رویام. نمی دونم. فقط می تونم بگم عجیبه.
دلواپس هم هستم. اما سعی می کنم بزرگ باشم. باید بزرگ باشی تا بتونی سروایو کنی. تا بتونی اختلاف تفکر ها رو درک کنی و از کنارشون سربلند بگذری. باید تحملتو ببری بالا و قبول کنی چیزی که برای تو مهمه شاید برای دیگران نباشه.
امروز از صب یه بغضی دارم.
مهم نیست همینه
کاش خواب باشه و وقتی چشماتو باز کردی هیچ جا باشی...نباشی...بی نهایت باشی...هیچ باشی