دیروز تو کلاس زبان فیلم «war of the worlds» رو دیدیم. البته نه کامل. چون کلش یک ساعت و ۴۵ دقیقه بود و ما هم هی فس فس باید می کردیم که استاد بعضی کلمه ها رو یاد بده! خلاصه....! به نظرم فیلم کاملا جالبی بود.
یه مدل جدال برای ادامه ی زندگی ای که داره توسط یه سری موجودات عجیب نابود می شه از دریچه ی نگاه یک امریکایی. کسی که توی بندرگاه کار می کنه و از همسرش طلاق گرفته و ۲ تا بچه داره و less-than-perfect father است!
نقش پدر رو تام کروز بازی می کنه! خب انتظار ندارید بیشتر لذت ببره آدم؟ :)) دخترش هم بازی خوبی داره. بچه ایه که بیشتر از سنش می فهمه. رابطه ش با برادرش جالبه. و وقتی هم عصبی می شه جیغ می کشه و خواسته شو با همون حالت جدیش پشت سر هم فریاد می کشه. وقتی پدر داره براش ساندویچ کره ی بادام زمینی (!!) درست می کنه، خیلی جدی می گه من به این کره حساسیت دارم. تام کروز با خنده و مسخره بازی میگه since؟؟ و دختر با قیافه ای جدی تر می گه birth.
صحنه های تخیلیش غیر مصنوعی و قابل قبوله. تصمیم گرفتم یکی ازش داشته باشم. شاید بازم راجعبش نوشتم.
راستش من اصلن ازش خوشم نمی‌یاد.
می بینم که می ری کلاس زبان و فیلمهای تهاجم فرهنگی نگاه می کنی !... الان اگه حمیدرضا بود شروع می کرد: ای مزدور ! ای خائن! ای... و غیره !
ولی تو کار خودتو بکن و حالشو ببر... تبلیغ این فیلمه رو چند وقت پیش دیده بودم... فیلم قشنگیه... سوای اینکه تامی توش بازی می کنه !
شاد باشی :)
می دونی من به یه تحلیل جدید از هالی وود رسیدم ... در راستای اینکه جدیدا دارم به همه چیز طبقاتی نگاه می کنم .... هنر اصولا چیزیه که به طبقه ی روشنفکر تعلق داره .... هنرمندان طبقه ی خودشون رو دارند و متعلقند به طبقه ی متوسط جامعه .. طبقه ای که دانشگاهیان ،کارمندان ، پزشکان ،مدیران میانی و اینها بهش تعلق دارند .... در دنیایی که اختیار در دستان طبقه ی سرمایه دار است .... حکومتها در دستان سرمایه است .... سرمایه دار سود برنده ی اصلی در روابط حاکم در دنیای امروز است .... زمامداران بخش صنعت متعلق به طبقه ی قدرتمند سرمایه داری هستند و داستان از روزی آغاز شد که سینما از مرحله ی هنر فراتر رفت و به صنعت بدل شد ....صنعت پای طبقه ی دیگری را به عرصه باز می کند کسانی به دنبال سود هستند و این دامان هنر را آلوده می کند ... این استخدام شدن هنرمند طبقه ی متوسط توسط سرمایه دار است و این سرمایه دار است که تعیین می کند برای چه فیلمی سرمایه می گذارد .....و اینگونه فیلمهایی تولید می شود که تماما جنبه ی دفاعیه برای زندگی سرمایه داری و دنیای سرمایه داری دارد ..... فیلمهای مثبت روابط عاشقانه-سکسی ،نبردهای خیر و شر happy end و ..... اینگونه است که هالیوود شکل می گیرد و اینگونه است ... البته بهیچ وجه نمی تون منکر ارزشها ی بالای تکنیکی و فنی این فیلمها شد .... بحث بیشتر معنوی است ....
اینم هنوز ندیدم!
مریم جان شرمنده من ی همدت به وبلاگت سر نزدم هم امتحانات هم اینکه تو لینکام نیستی باید برم از فیوریتم برم بازم شرمنده که یادم میره.
امیدوارم من رو ببخشی!
پستای قبلت رو خوندم و نظر دادم!
علامت کلهای که سرخ شده!!
ای روزگار...مردم دیگه از بیکاری میشینن فیلم نگاه میکنند...من اگه این اماری رو نداشتم اگه امتحان نبود... یه عالمه مهمونی میرفتم مینشستم هی آپ میکردم میرفتم دو بار دوبار مکس میدیدم بعد هم فرداش حکم... آخ اگه وقت داشتم دی:))