. . . Believe Please

هی رفیق! می دونی؟  آدما مجبور نیستن هوای هم رو داشته باشن.

دنیای مجازی و واقعی خیلی هم با هم فرقی ندارن.

هی رفیق! ما حق داریم خل بشیم یا از دست هم خسته بشیم.

ما که تعهد ندادیم اینجوری نشه. تازه می دادیم هم باکی نبود.

 

نظرات 4 + ارسال نظر
سارا چهارشنبه 7 دی 1384 ساعت 05:08 ب.ظ

وای که این بلاگستان چقدر سوت و کوره...
مثل پارکهایی شده که با رسیدن زمستون سرما توشون همه چیز رو متوقف کرده...
و یه تاب خالی اونور تلو تلو می خوره... شایدبا خیال بودن کودکی... به یاد عصرهای شلوغ...
و کلاغها...
و کلاغها...
و کلاغها...
........................................

سلام رفیق! آدما مجبور نیستن هوای هم رو داشته باشن... ولی دنیای مجازی و واقعی جدا با هم فرق دارن...
هی رفیق ! ما حق داریم خل بشیم یا از دست هم خسته بشیم... حق داریم؟ نمی دونم... لابد داریم...
...
این «باکی نبود» آخرش خیلی حرفه... همه «روی آب بودن» زندگی رو به رخ آدم می کشه...

الزاما شاد باشی مریمی... :)

سورنا چهارشنبه 7 دی 1384 ساعت 05:26 ب.ظ

هی رفیق ! ما می تونیم عوضی باشیم ..ما می تونیم مزخرف باشیم ...و چه خوبه اینجوری .... ولی اگه تو ذاتمون بود خیلی راحت بود ... باکی نیست تا هفته ی دیگه ...

نسیم جمعه 9 دی 1384 ساعت 01:03 ق.ظ http://nasim-peach.persianblog.com

مهم نیست ... سخت نگیر

نرگس جمعه 9 دی 1384 ساعت 01:47 ب.ظ

هی رفیق! فعلا هوای ما رو داشته باش تا بعد... همیشه میشه ادم بزنه زیر قول و قرارش ..این وسط جز وجدان ادم کسی ادم رو سرزنش نمیکنه...میشه تو سر وجدان هم زد...البته میدونم از تو بعیده...پی) اینقدرا بی خیال و بی مسوولیت نیستی...همه درد هم همینه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد